(artikel in “Au-Courant” van Restoratoren Nederland)
Sinds een paar maanden zit Veilinghuis Sotheby’s met een paar dure schilderijen in de maag. Duur, omdat ze duur zijn verhandeld, nog duurder, omdat ze vals blijken te zijn en … uiterst duur is het gezichtsverlies, wat ze zich absoluut niet kunnen permitteren… Op het radioprogramma over boeken van zaterdagochtend 21.01.’17 heeft Willem Baars (bekend kunsttaxateur, onderzoeker en schrijver op kunstgebied) uitgelegd wat het euvel was: geen pigmentdeterminatie, geen rapporten, geen onderzoek en zomaar,…, gewoon, op je ervaring afgaan!?!
En dat is het juist, de ervaring! Hoe krijg je dat? En, wat zijn de garanties? (1)
Het Nederlandse ‘meten is weten’ komt nu, beter dan ooit in het goede licht. En dat vertelde Tracey Chaplin tijdens haar cursussen en haar workshops:
‘Doe een pigmentidentificatie altijd in het algemeen, of het nu wel of niet moet, doe het nou maar!’
Baars vertelde op de radio dat, als ze daar een pigmentdeterminatie zouden hebben gedaan, ze er zeer snel achter waren gekomen, omdat bepaalde pigmenten bij bepaalde tijdperken horen. Voor een restaurator is dat zeer belangrijk om verschillende redenen: om bij het vooronderzoek te weten te komen of dat schilderij echt is of niet, of er bij de vroegere restauraties al dan niet hetzelfde soort pigment gebruikt werd en dan, of die verwijderd moet of niet, en eigenlijk, wat nu te gebruiken?